ازبکستان(به ازبکی: O‘zbekiston، به روسی:Узбекиста́н) کشوری است در آسیای مرکزی، دارای مرز مشترک با کشورهای افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان، و قزاقستان. پایتخت این کشور شهر تاشکند است.

مساحت خاک ازبکستان ۴۴۷٬۴۰۰ کلیومتر مربع است.

نوشتار اصلی: تاریخ ازبکستان

ازبکستان به ترتیب جزئی از حکومتهای غزنوی، سلجوقی، خوارزمشاهی، مغول، تیموری و ازبک بوده است. در سدهٔ نوزدهم میلادی، غرب و شمال ازبکستان زیر سلطهٔ خانات خوارزم، و جنوب ازبکستان جزئی از خانات بخارا بوده است. خانات بخارا و خوارزم در سال ۱۸۶۶ زیر سلطهٔ روسیه درآمدند.

پس از انقلاب اکتبر، در سال ۱۹۲۴، جمهوری ازبکستان (جزئی از اتحاد جماهیر شوروی) تشکیل شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۱، ازبکستان به استقلال دست یافت.

نوشتار اصلی: استان‌های ازبکستان

کشور ازبکستان دارای ۱۲ استان (ولایت)، شهر تاشکند و یک جمهوری خودمختار است که عبارت اند از:

1- شهر تاشکند 2- استان اندیجان 3- استان بخارا 4- استان فرغانه 5- استان جیزک 6- استان نمنگان 7- استان نوایی 8- استان قشقه‌دریا 9- استان سمرقند 10-استان سیردریا 11-استان سرخان‌دریا 12-استان تاشکند 13-استان خوارزم 14-جمهوری خودمختار قره‌قالپاقستان

Map of Uzbekistan

جُستار وابسته: فهرست شهرهای ازبکستان

ازبکستان با افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان، ترکمنستان و قزاقستان همسایه است. ازبکستان ۴۴۷،۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۶،۸۵۱،۰۰۰ تن جمعیت دارد (منبع: آمار سیا). پایتخت آن تاشکند و از شهرهای مهم آن سمرقند و بخارا است.

جمعیت جمهوری ازبکستان ۲۵٬۶۶۳٬۴۴۱ نفر است. تراکم جمعیت تقریباً ۵۰ نفر در یک کیلومتر است. اکثریت جمعیت آن را ازبکها تشکیل می‌دهند (۷۱٪). زبانهای رسمی ازبکستان ازبکی و روسی هستند.